De bepaling van het HbA1c (ook wel A1c genoemd) speelt een belangrijke rol in het gesprek op de polikliniek over de diabetesregulatie. Met het HbA1c kan informatie gekregen worden over hoe de regulatie in de afgelopen 2 tot 3 maanden is geweest, zonder de bloedglucosewaarden te zien.

Simpel gezegd is HbA1c de hoeveelheid 'versuikerde hemoglobine'. Hemoglobine is een eiwit van de rode bloedcel. Hoe hoger de bloedglucosewaarden zijn, hoe meer van dat hemoglobine versuikerd raakt. Een hoge HbA1c waarde geeft dus een minder goede regulatie aan.

Plan van aanpak

Op de polikliniek wordt gekeken hoe het komt dat de HbA1c-waarde is veranderd of hoger is geworden: moet er meer insuline gegeven worden of ging het niet goed met spuiten? Het doel is te komen tot een plan van aanpak.

Het is niet voor niets dat er gekeken wordt naar HbA1c: het is bekend dat een hogere waarde de kans op nare gevolgen (complicaties) doet toenemen. Complicaties zijn schade aan nieren, aan ogen en aan zenuwen.

Samenwerken

Door samen te werken aan de diabetes is het veelal mogelijk de HbA1c-waarde zo te houden dat het ook de gezondheid later ten goede komt.

Voor de HbA1c controle kan, ongeveer twee weken voor elke polikliniekcontrole, thuis een beetje bloed worden afgenomen en opgestuurd worden naar het ziekenhuis.